Henryk Hoffman
Prof. dr hab. Henryk Hoffman
Ur. 23.11.1946 r. w Kaleni Małej.
Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w latach 1967-73. Dyplom w pracowni ubioru prof. Wandy Borowskiej, pracowni grafiki prof. Stefana Krygiera oraz malarstwa w pracowni prof. Zdzisława Głowackiego. Twórczość w zakresie malarstwa i rysunku. Zorganizował 18 wystaw indywidualnych, brał udział w ponad 150 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Współautor książek: Podstawy kompozycji plastycznej – wybrane zagadnienia oraz Problemy formy – teoria i praktyka. Opublikował kilkanaście artykułów o sztuce w „Arterii” i innych wydawnictwach. Autor 9 recenzji doktorskich, habilitacyjnych i profesorskich. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in.: nagrodę BWA i TPSP w konkursie malarskim „Pejzaż miasta”, Łódź (1981); trzecią nagrodę regulaminową za rysunek na XXXIV Salonie Zimowym Plastyki w Radomiu (1980); wyróżnienie honorowe na II Triennale Polskiego Rysunku Współczesnego w Lubaczowie (1996); nagrodę J. Magnificencji Rektora UTH w 43 Salonie Zimowym Plastyki (2014), latach 1976-84, kolejno: 3, 2 i 1 nagrodę Rektora PWSSP za działalność pedagogiczną; Nagrodę I-go stopnia Rektora Politechniki Radomskiej za osiągnięcia dydaktyczne (2001); Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Radomskiej za osiągnięcia dydaktyczne (2008); Nagrodę Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2015). W 2005 został uhonorowany przez Prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi. Od 1. 11. 1973 roku był zatrudniony w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (aktualnie Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego). Do 1975 asystent w Pracowni Wybranych Zagadnień Plastycznych, prowadzonej przez prof. Ireneusza Pierzgalskiego. Od 1975 do 1987 roku asystent prof. Tomasza Jaśkiewicza w Pracowni Podstaw Kompozycji (później, po przewodzie kwalifikacyjnym w 1984 roku – adiunkt). Od 1988 roku prowadził tę pracownię samodzielnie. Uczelnia. Od 1994 roku zatrudniony w Katedrze Sztuki Wydziału Nauczycielskiego na Politechnice Radomskiej im. K. Pułaskiego. Od 2001 profesor zwyczajny w Zakładzie Teorii i Struktur Wizualnych. Od 2017 roku na emeryturze. Przewód kwalifikacyjny I-go stopnia (obecnie doktorat) uzyskał w 1983 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, tam też w 1992 roku uzyskał kwalifikacje II-go stopnia (habilitacja). Tytuł profesora sztuk pięknych otrzymał w 2000 roku.
e-mail: ramati11@toya.net.pl
TWÓRCZOŚĆ ARTYSTYCZNA
Moja twórczość artystyczna to prawie wyłącznie malarstwo i rysunek. W wypadku malarstwa, narzędzia i materiały jakimi się posługuję to: tradycyjne krosna malarskie (blejtram + zagruntowane płótno), farby olejne i niekiedy, do podmalówek, stosuję farby akwarelowe. Czasem także, w razie potrzeby, włączam pastele. Bywa, że posługuje się odciskami różnych kształtów czy materii. Podczas malowania, do rozrzedzania i mieszania kolorów, używam oleju lnianego. Maluję używając tradycyjnych pędzli malarskich (wyłącznie miękkich), szpachli, a także rozpuszczalnika, do mycia narzędzi w trakcie i po pracy. W uzasadnionych wypadkach, w celu uzyskania pożądanego efektu wizualnego, stosuję doraźnie inne środki. Trudno by je wszystkie wymienić. Po wyschnięciu, obrazy pokrywam warstwą werniksu (najczęściej półmat lub mat). Rysunki wykonuję ołówkami o różnej twardości, czasem również używam pasteli lub węgla. Podkłady, na których rysuję to papier, na ogół tradycyjny brystol, bywa, że kolorowy. Skończony rysunek utrwalam fiksatywą….
Wyświetlenia : 12138
