Kazimierz Łyszcz
Dr Kazimierz Mirosław Łyszcz
Ur. 25.02.1967r. w Kozienicach.
W latach 1988–1995 odbył studia w Instytucie Wychowania Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom w 1995 roku w pracowni malarstwa prof. Mariana Stelmasika, aneks w pracowni struktur wizualnych adi. Dobrosława Bagińskiego. W latach 2000–2004 odbył studia doktoranckie na Wydziale Filozofii i Socjologii UMCS. W 2006 roku obronił rozprawę doktorską z zakresu estetyki i filozofii sztuki pt. Między tradycją i nowoczesnością. Poglądy estetyczne Mieczysława Porębskiego, której promotorem był dr hab. Tadeusz Szkołut. Zorganizował 5 wystaw indywidualnych, ma na swoim koncie ponad 50 wystaw zbiorowych w Polsce i za granicą (Austria, Czechy, Holandia, Litwa, Łotwa, Niemcy, Słowacja, Ukraina). W latach 2003-2011 uczestniczył w międzynarodowych spotkaniach artystycznych Internationale Werkstattwoche w Wittingen (Niemcy). W 2016 wykładał antropologię i kompozycję obrazu na Chongqing Technology and Bussines University w Chinach, zaś w 2018 i 2019 historię designu i dynamikę wizualną obrazu na Zhengzhou University of Areonautics również w tym kraju. Zajmuje się malarstwem, działaniami plastycznymi, designem, filozofią i teorią sztuki. Oprócz tego interesuje się etyką i zagadnieniami społeczno-kulturowymi. Ma na swoim koncie teksty, artykuły i rozprawy na temat sztuki, kultury wizualnej, estetyki i filozofii sztuki. Autor tekstów krytycznych i wstępów do katalogów wystaw. Od 1993 roku czynny zawodowo jako nauczyciel i instruktor przedmiotów artystycznych, w 1997 zatrudniony w Katedrze Wychowania Plastycznego Politechniki Radomskiej, obecnie na stanowisku adiunkta na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. K. Pułaskiego w Radomiu. W 2005 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Radomia, w 2012 roku Medal Komisji Edukacji Narodowej, a w 2015 roku został odznaczony przez Prezydenta RP Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę. Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego.
e-mail: ergolyszcz2018@outlook.com
W momencie podejmowania decyzji o wytworzeniu dzieła przez nasz umysł przetaczają się rozmaite odczucia, spostrzeżenia, wyobrażenia, przewidywania i intencje. Często mają charakter spontaniczny i nieuporządkowany, a ich motorem jest sfera emocji o niejednakowym natężeniu i czasie trwania, domeną zaś intuicja. Nakładają się one na gromadzony przez całe życie rezerwuar doświadczeń, wiedzy i umiejętności, którymi zarządza racjonalna sfera naszej osobowości. Rezultat – utrwalony w materii artystycznej obraz, obiekt, artefakt – jest bardzo często nieprzewidywalny, podporządkowany finezyjnej grze, zachodzącej pomiędzy tym, co w nas świadome i logiczne, a tym, co pozarozumowe i instynktowe. Oczywiście, u różnych twórców, stopień natężenia tych ambiwalencji bywa niejednakowy, uzależniony od dodatkowych elementów, takich jak np. wpływ społeczny i wyznawane wartości. Skutkiem tego, w wyniku nieustannie realizowanych działań twórczych, wyłania się obfitość form, motywów i znaczeń będąca odzwierciedleniem cywilizacyjnego potencjału ludzkości. W moich pracach staram się unikać iluzji fizycznego świata, chociaż czasem stosuję ją w odniesieniu do detalu, fragmentu. Dokonuję tego ograniczenia po to, aby jak najbardziej skoncentrować się na analizie malarskiego znaku, symbolu, którego celem jest odniesienie się do rzeczywistości pozamaterialnej, niedostępnej w zwykłym akcie percepcyjnym. Ważną rolę w moim działaniu odgrywa konieczność odniesienia się do dziedzictwa kulturowego, które jest nieprzebranym źródłem inspiracji, pragnień i ustawicznego, niekończącego się wizualnego dyskursu. Dzięki temu wciąż w sobie znajduję potrzebę kreowania nowych form.
Kazimierz M. Łyszcz